Teorie Adolfa Hitlera na temat czystości ras, niemieszania ich, wyższości jednej nad drugą, nie wzięły się znikąd. Szaleniec zainspirował się pracą niemieckich eugeników E.Bauera, F.Lentza i E.Fischera. To oni wydali w Niemczech pierwszy podręcznik poświęcony czystości rasowej. To właśnie ta pozycja posłużyła Hitlerowi do napisania słynnego Mein Kampf. To właśnie te idee zostały przekute na postulaty rasy panów.
Sama eugenika jako idea pojawiła się w Niemczech już na początku XIX wieku. Już w 1905 roku powstało w Berlinie Towarzystwo Higieny Rasowej, a w 1907 roku utworzono oddział Towarzystwa w Monachium, a w 1910 roku we Freiburgu i Strasburgu. Liczba członków Towarzystwa, którzy byli lekarzami, szybko rosła. Podstawą wysunięcia teorii na temat różnic między rasami, był eksperyment przeprowadzony w Namibii, która wówczas była niemiecką kolonią w Afryce Południowo-Zachodniej. Eksperyment polegał na przebadaniu specjalnych cech umysłowych i fizycznych dzieci par o różnym kolorze skóry. Mulatów nazwano „bastardami”.
Wyniki badań przedstawione jako wnioski wskazują, że takie osoby częściej dotknięte są upośledzeniem umysłowym oraz zaburzeniami płodności. Te badania stały się podstawą do zakazania wszelkich małżeństw między osobami z różnych ras.
Niemieccy eugenicy wykazali, iż rasy są sobie nierówne. Znaczne różnice między nimi wskazywały jednoznacznie, iż wyższe rasy nie powinny mieszać się z niższymi, gdyż może być to szkodliwe. Takie myślenie odzwierciedlało działanie. Niestety, ideologia rasy wyższej i niższych nie przyniosła nic dobrego. Zdaniem niemieckich ideologów, będących zwolennikami eugeniki, państwo powinno szczególnie dbać i chronić rasę wyższą, uważaną za rasę lepszych ludzi. To oczywiście prowadziło do prześladowania osób uważanych za gorszych. Zwolennicy Hitlera uznali za idealny typ – niebieskookich blondynów, jak wzór rasy idealnej. Określano ich mianem rasy nordyckiej. Aby rasa idealna mogła spokojnie egzystować, rozwijać się w liczebności, musi mieć ku temu warunki. Potrzebna jest przestrzeń życiowa.
Aby była ona jak największa, by wyeliminować zagrożenia dla nordyków, należy je wyeliminować. Zagrożeniem może być mieszanie się krwi, zatem należy to uniemożliwić. Zakazano więc mieszanych małżeństw, związków, a nawet kontaktów.
Dalszym krokiem był przerażający plan sterylizacji kobiet z niższych ras. Takie działanie uzasadniane było właśnie dbaniem o czystość rasy. Na początku sterylizacją dotknięte były w większości kobiety, u których zdiagnozowano choroby psychiczne i różne zaburzenia. Szacuje się, że temu zbrodniczemu procederowi poddano około 400 tysięcy kobiet.