Pomimo, iż Wilczy Szaniec to jedna z głównych kwater Adolfa Hitlera oraz jedna z największych atrakcji Mazur, to ciągle napotyka się na kłopoty. Posiadając wielki potencjał turystyczny, nie może znaleźć odpowiedniego zarządcy, który wypromowałby Szaniec i dostosował do potrzeb nowoczesnej turystyki. W chwili obecnej to niezwykłe muzeum pod gołym niebem przeżywa kolejną sądową batalię między właścicielem Nadleśnictwem Srokowo a dotychczasowym zarządcą, prywatną spółką „Wilcze Gniazdo”. Nadleśnictwo zarzuca spółce niepłacenie w terminie czynszu, brak chęci w nawiązaniu współpracy z Muzeum II Wojny Światowej oraz brak zakładanych inwestycji na terenie kwatery.

Stare porzekadło mówi, że pies to najlepszy przyjaciel człowieka, jednak człowiek często na tę przyjaźń nie zasługuje. Trudno jest ocenić, czy wielcy zbrodniarze mają w sobie resztki serca, które okazują swym psim kompanom, o ile w ogóle takich mają. Nie ulega jednak wątpliwości, iż sam Adolf Hitler miał słabość do psa, a dokładniej do suczki rasy Owczarek niemiecki.

Działania Adolfa Hitelra spotykały się nie tylko z bezgranicznym zachwytem popleczników Führera, ale i z cichą opozycją, która nie ujawniała się, gdyż groziło to utratą życia przez jej członków. Hitler oraz jego współpracownicy szybko i bezpardonowo rozprawiali się z każdym, kto myślał inaczej niż oni. Stąd antyhitlerowski ruch oporu działał w ukryciu.

Wbrew powszechnej opinii, obywatele hitlerowskich Niemiec nie zawsze i nie w pełni popierali działania swego przywódcy. W kręgach wojskowych i cywilnych pojawiały się pierwsze grupy przeciwników, oponentów politycznych Adolfa Hitlera. Ruch oporu wobec Führera z roku na rok rósł liczebnością członków, choć nie można uznać go za mocno zagrażającego ideologii nazistowskiej. Niemniej jednak aktywność jego członków miała mniejsze lub większe konsekwencje w polityce wewnętrznej oraz międzynarodowej.